To jest małe wydanie poprawkowe:
Jest to stabilne wydanie, wprowadzające drobne usprawnienia i kilka poprawek błędów.
Wdrożyliśmy zmiany w ustawieniach objętości druku i nowe procedury formowania końcówek filamentu używane przez MMU3 na MK4.
Podczas korzystania z trybu wazy, ścieżki narzędzia są generowane w zwykły sposób, a powstałe ekstruzje są następnie wytłaczane przy stopniowym podnoszeniu osi Z. Takie podejście prowadziło do artefaktów przypominających szwy na wydruku w miejscach, w których normalnie znajdowałyby się przejścia między warstwami. Ponadto ostatnia warstwa kończyła się gwałtownie, tworząc ostrą “krawędź” w miejscu zakończenia profilu.
Oba te problemy zostały rozwiązane przez @andrewboktor’a poprzez interpolację między sąsiednimi warstwami i stopniowe zmniejszanie przepływu na samym końcu wydruku. Ulepszenie to zostało niedawno wprowadzone do OrcaSlicera, a my otrzymaliśmy pull request z portem do PrusaSlicera. Po przeanalizowaniu funkcji, zdecydowaliśmy się ją połączyć, ponieważ jest dobrze napisana, dobrze działa i jest bardzo przydatna.
Podziękowania dla @andrewboktor za czas i wysiłek włożony w wydanie, a także dla @vovodroid i @tg73 za dostarczenie pull requesta z portem z OrcaSlicer
PrusaSlicer może teraz otwierać pliki 3MF wygenerowane przez BambuStudio i wczytywać z nich geometrię. (#10718, PR #10808, dzięki @cmguo). Należy pamiętać, że BambuStudio pozwala również na zapisanie wersji 3MF zawierającej tylko G-code, który nie jest obsługiwany przez PrusaSlicera i próba wczytania takiego 3MF’a nie powiedzie się.
Metadane w binarnym G-code mają nowy element o nazwie objects_info, który wymienia wszystkie obiekty znajdujące się na stole i ich wielokąty graniczne. Te same informacje zostały dodane do komentarzy na końcu G-code ASCII. Jest to przydatne do zdalnego kontrolowania funkcji “Cancel Object” przez Prusa Connect.
Jest to stabilne wydanie, wprowadzające drobne usprawnienia i kilka poprawek błędów.
Zaimplementowaliśmy kilka mechanizmów wykrywania nieprawidłowego diagramu Woronoja, a poprzez manipulowanie danymi wejściowymi mogliśmy zapewnić, że diagram Woronoja będzie poprawny. Ponownie zaimplementowaliśmy również znaczną część malowania wielomateriałowego od podstaw, co wraz z powyższymi zmianami powinno rozwiązać wszystkie problemy z rozlanymi warstwami dla segmentacji wielomateriałowej.
Wcześniej PrusaSlicer umieszczał zmianę koloru (M600) zaraz po zakończeniu poprzedniej warstwy. Domyślna implementacja zmiany koloru w prawie wszystkich firmware zwraca dyszę do dokładnie tej samej pozycji, co przed rozpoczęciem zmiany koloru. W wyniku tego zachowania, niewielka kropla filamentu z nowo załadowanym kolorem przyklejała się do wydruku.
Nasza społeczność, w szczególności @Nohus, wymyśliła rozwiązanie polegające na umieszczeniu zmiany koloru po przejściu do następnej warstwy i pozycji, co okazało się znacznie łatwiejszym i bardziej uniwersalnym rozwiązaniem niż zmiana implementacji M600 po stronie firmware. Dziękujemy Nohusowi za implementację i wszystkim, którzy uczestniczyli w testowaniu jego poprawki.
Zastąpiliśmy spiralne zmiany warstw wprowadzone w wersji 2.7.1 bardziej wyrafinowanym profilem ruchu po rampie. Podczas gdy spiralne zmiany warstw pomagały ograniczyć efekt nitkowania, czasami powodowały powstawanie kolorowych plam i artefaktów. Dzięki nowemu i udoskonalonemu profilowi rampingu nitki są nadal ograniczane bez wad ruchów spiralnych.
Dla druku SLA wprowadziliśmy nadpisania materiałów. Ta nowa funkcja, odzwierciedlająca elastyczność cięcia FDM, pozwala na nadpisanie wybranych opcji konfiguracji z ustawień drukowania lub drukarki w ustawieniach materiału. W ustawieniach materiału dostępna jest nowa strona parametrów, która umożliwia sprawdzenie tych, które zostaną zastąpione i ponowne zdefiniowanie ich wartości.
PrusaSlicer wywodzi się z projektu Slic3r, który pierwotnie został napisany w języku Pearl. Przez lata przepisaliśmy prawie cały kod. Najpierw rdzeń cięcia, a następnie interfejs użytkownika. Teraz przepisaliśmy wszystkie pozostałe testy jednostkowe nadal zależne od Perla do C++. Żegnaj, Pearl. Nie będziemy za Tobą tęsknić.
Jest to stabilne wydanie, wprowadzające drobne usprawnienia i kilka poprawek błędów.
Opcja “Eksportuj jako binarny G-code” została usunięta z sekcji “Ustawienia druku”. Zamiast tego w Ustawieniach drukarki pojawiła się nowa opcja o nazwie “Obsługa binarnego G-code”, którą można ustawić na poziomie drukarki. Dostępny jest również nowy przełącznik globalny w sekcji Konfiguracja -> Preferencje -> Inne, który kontroluje, czy binarny G-code będzie generowany dla drukarek, które go obsługują. Teraz znacznie łatwiej jest włączyć lub wyłączyć tę funkcję bez dokonywania jakichkolwiek zmian w profilach.
Waga wieży czyszczącej została dodana do metadanych G-code, dzięki czemu można ją łatwo wyświetlić w statystykach drukowania na wyświetlaczu drukarki.
Naprawiono błąd, który powodował, że gdy włączone było podnoszenie po rampie, czasami brakowało obrysu na warstwie, na której rozpoczyna się spirala.
Poprawiono awarię podczas wybierania wytłoczonego tekstu, gdy otwarte jest narzędzie SVG.
Poprawiono przypadek, w którym spiralne zmiany warstw mogły powodować ruchy poza obszarem roboczym.
Poprawiono przypadek, w którym spiralne zmiany warstw były włączone, nawet jeśli nie było retrakcji przy zmianie warstwy.
Oprócz narzędzia do wytłaczania tekstu, zaprezentowanego po raz pierwszy w PrusaSlicerze 2.6.0, możliwe jest teraz wytłaczanie (wyciąganie) grafik SVG do brył 3D. Funkcja ta jest dostępna po kliknięciu prawym przyciskiem myszy i umożliwia podobne opcje projekcji i manipulacji jak narzędzie tekstowe. Możesz teraz po prostu przeciągnąć i upuścić logo SVG, tytuł, a nawet kod QR i połączyć je z istniejącym modelem 3D.
Pliki G-code są łatwe do odczytania i interpretacji, ale ich wadą jest to, że dane nie są zapisywane wydajnie, a rozmiar pliku jest często bardzo duży. Kompresja pliku jest problematyczna, ponieważ drukarki zwykle działają na sprzęcie z dość ograniczonymi zasobami i mogą nie mieć wystarczającej ilości pamięci i/lub mocy procesora, aby go zdekompresować. Członkowie społeczności zaproponowali kilka rozwiązań tego problemu, takich jak kodowanie MeatPack (wykorzystujące fakt, że zestaw znaków typowego kodu G jest bardzo ograniczony) lub algorytm kompresji heatshrink (zaprojektowany tak, aby mieć bardzo małe wymagania pamięciowe).
Proponujemy nowy standard dla binarnego formatu G-code do kodowania i kompresji plików ASCII G-code (zobacz specyfikację). Format jest elastyczny, a kodowanie i kompresja poszczególnych bloków jest zmienna. Udostępniamy również bibliotekę libbgcode, która zawiera procedury do konwersji G-code ASCII na binarny i odwrotnie. Biblioteka jest napisana w C++, a repozytorium zawiera wiązania dla Pythona.
Jeśli chodzi o porównanie rozmiarów G-code ASCII i binarnego, wynik zależy od zawartości pliku. Nasze testy pokazują, że użycie binarnego G-code zmniejsza rozmiar średnio o około 70%. Zastosowanie funkcji Arc Fitting w tym samym czasie może jeszcze bardziej zmniejszyć rozmiar. Poniższy wykres przedstawia porównanie dla 10 losowo wybranych projektów 3MF:
Obsługa nowego formatu pliku .bgcode została zaimplementowana w PrusaSlicerze, włączając w to jego eksport, wczytywanie konfiguracji, podgląd G-code czy skojarzenia plików. Eksport binarnego G-code można włączyć w sekcji Ustawienia druku -gt; Opcje wyjściowe -> Obsługa binarnego G-code. Opcja konwersji G-code ASCII na binarny (lub odwrotnie) została dodana do menu Plik.
Aby wydrukować binarny G-code, musi on być obsługiwany przez firmware drukarki. W przypadku drukarek Original Prusa MINI+, MK4 i XL jest on obsługiwany od wersji 5.1.0-alpha2. Konieczne jest zaktualizowanie firmware drukarki przed użyciem binarnego formatu G-code.
Chcielibyśmy podziękować Scottowi Vokesowi (@atomicobject) za jego pracę nad algorytmem heatshrink i
Scottowi Mudge’owi (@scottmudge) za rozwój i utrzymanie MeatPack’a.
pl
en
cs
ja
de
it
es